بخش دوم DCS
تقریبا ً هر شرکتی که PLC می سازه یه سیستم DCS مخصوص به خودش رو هم داره ، اما تو
ایران بعلت تحریم و سایر مسایل DCS شرکت زیمنس کاربرد بیشتری
داره داره که ما هم مبنا رو بر روی همین DCS می گذاریم اما یه دی سی
اس رو میشه از دو جهت بررسی کرد الف) سخت افزار ب) نرم افزار
الف ) سخت افزار رو میشه به بخشهای زیر تقسیم
کرد
1-
PLC
2-
شبکه صنعتی
3-
نحوه شبکه بندی
پس ابتدا به بررسی کلی ساختار یه PLC می پردازیم :
PLC یا programmable logic control در ابتدا برای ساده سازی تابلوهای
مدار فرمان برق ایجاد شد و سپس توسعه پیدا کرد ، یک PLC شامل یک تعداد ورودی خروجی ، حافظه و
CPU هست . بسته به نوع ارتباط این 3 قسمت
2 نوع سی پی یو داریم کامپکت و ماژولار (قدرت و توانایی هرPLC با توجه به سی پی یو اون تعریف میشه ) در PLC های کامپکت وقتی PLC رو میخرید هر سه قسمت CPU ، حافظه و ) I/O ورودی خروجی ) همراه PLC هست، مثل سی پی یو S7-313C علامت C نشون دهنده کامپکت بودن پی ال سی هست
البته میشه I/O رو در مدل کامپکت افزایش
داد. گفتم که CPU مهمترین بخش یه PLC هست و کامپکت بودن سی پی یو یعنی سی
پی یو ارزون هست و برای کارهای ساده بکار میره پس برای DCS ما از CPUی ماژولار استفاده
میکنیم . کلاٌ زیمنیس در سریS7 دو مدل سی پی یو ارائه میده 300 و 400 ، برای DCS ها بیشتر از سری 400
استفاده میشه مثل CPU-S7-414H علامت اخر سی پی سو ها به
این معناست :
H: Hot- : سی پی یو ای که این پسوند رو داره
میگه میشه در هنگام کار اون رو Program کرد ( در پی ال سی برنامه
نوشته شده رواصطلاحاً داخل سی پی یو می ریزند و به این عمل Download میگن و خوندن برنامه از سی پی یو رو
هم اپلود میگن ! درست عکس کامپیوتر! – در حقیقتبرنامه داخل حافظه برنامه که روی
ماژول CPU قرار داره ریخته میشه .)
F: Fail-Safe – مصون در
برابر خطا ، سی پی یو های دارای این پسوند میتونند از ماژولهای خاصی بنام Fail-Safe پشیتبانی کنند
F/FH : یعنی CPU هر دو قابیلت فوق رو باهم داره
2DP
: یعنی سی پی یو از Profibus-DP پشتیبانی میکنه و نیازی
به خرید ماژول پروفی باس نداریم
C:Compact – کامپکت ،
یعنی حافظه و تعداد محدودی I/O همراه سی پی یو هست ، این نوع سی پی
یو ها قدرت سخت افزاری کمتری نسبت به سی پسی و های ماژولار دارند ( یعنی تعداد
وقفه کمتری دارند ، تایمر و کانتر شون هم کمتره و I/O های محدودتری رو پشتیبانی میکنند )
اما ارزونتر هستند.
در یک DCS با توجه به ماژولار بودن CPU عملاٌ مشکل محدود بودن I/O ها رو نداریم :
-
بررسی ماژولهای CPU سری 400 زیمنس :
FM: Function module
ماژولهایی هستند که کارهای
خاصی رو انجام میدن مثلاٌ یه ماژول PID کنترلر میتونه بدون نیاز
به نوشتن برنامه PID کنترلر در پی ال سی یک PID کنترلر رو برای ما فراهم
کنه و...
SM: Signal module
– کلیه کارتهای ورودی خروجی PLC رو میگن که 4 دسته هستند AI یا Analog Input , AO یا Analog Output و DI یا Digital Input , DO یا Digital Output هر کارت I/O ( همون SM ماژول) نهایتاً به ما 32 تا
I/O میده
CP: Communication Processors پردازنده ارتباطی که برای ارتباط PLC با شبکه صنعتی مثل اترنت یا پروفی باس استفاده
میشه
IM: interface module یا ماژول واسط که برای ارتباط رک مرکزی با سایر رک ها بکار
میره ، اما رک چی هست ؟
در سری 400 زیمنس تمام ماژولها (CPU, IO , CP و... ) روی یه برد بنام رک سوار میشن
،این رک یه سری اسلات یا شکاف داره که هر ماژول روی یه شکاف مخصوص از اون قرار
میگیره مثلاٌ CPU حتماٌ باید باید روی
اسلات دوم بشینه و .. هر رک تعداد محدودی ماژول رو می پذیره مثلاً 8 الی 14 تا
گفتیم که هر کارت I/O به ما در نهایت 32 تا I/O میده حالا اگه من مثلاً 1000 تا
ورودی خروجی داشته باشم چیکار باید بکنم ؟ در این حالت میان از یه سری رک دیگه بنام
رک توسعه استفاده میکنند که روشون فقط و فقط SM و FM و IM میتونه بشینه ، نه CPU به این رکها میگن رک توسعه ، رکی که توش CPU قرار داره رک مرکزی نام داره ارتباط
رک مرکزی با رک توسعه از طریق ماژولهای IM برقرار میشه یعنی تو رک مرکزی و همینطور سایر رکها یه ماژول IM میذاریم و اونها رو به هم متصل
میکنیم (از طریق شبکه ) رکها مدلهای مختلفی مثل CR ، ER ، UR دارند که برای جلوگیری از پیچیده شدن
ازشون میگدرم
یه ماژول دیگه که باقی مونده منبع تعذیه یا PS هست . البته ماژولهای دیگه ای مثل fail/safe و protector هم هست که اگه وقت شد در بارشون حرف
میزنیم
